کابرد مدیریت بحران در کاهش ضایعات ناشی از زلزله

زلزله به عنوان مخربترین حوادث و سوانح هرچند قابلیت پیش بینی نیافته ولی قطعیت وقوع آن در بسیاری از نقاط جهان انکارناپذیری است . کشور ما در کمربند زلزله قرار گرفته ضایعات ناشی از این بحران که مرگ و میر ویرانی اجتماعی و ... میباشد نیاز به رفتاری سازمان یافته است که فقط در صورت پیش بینی کارآ و اثر بخش خواهد بود. قلمرو تحقیق زلزله 1369 شمال کشور بوده و روش آن بصورت کتابخانه ای و اطلاعات تاریخی و میدانی بوده و بر 2 فرض مبتنی است : -1 برنامه ریزی جهت مقابله با بحران ناشی از زلزله ایجاد آمادگی در مردم و مسئولین موجب کاهش و بازگشت سریع به وضعیت عادی را افزایش میدهد. -2 سازماندهی مناسب برای اداره بحران ناشی از زلزله و بسیج امکانات از اتلاف منابع پیشگیری نموده و سرعت امداد و بازگشت به وضعیت عادی را افزایش میدهد جنبه های طبیعی زلزله از جنبه اثرات زلزله بر انسان و زیستگاه و جامعه انسانی بررسی گردیده و سپس بحران و مدیریت بحران را از جنبه نظری بررسی نموده و به سازماندهی در مدیریت بحران می پردازد، و علت آنرا پذیرش طیف گستردهای از تخصصها و افراد و سازمانهای درگیر می داند. سازمانهای مسئول در قبال سوانج زلزله و نقاط کشور در این زمینه ارائه گردیده ابتدا یک سیستم جامع برای مدیریت سوانح پیشنهاد گردیده که شامل سطوح مختلف سازمان و شرح وظایف و مسئولیتها و اختیارات و مسئولیتها پرداخته و ساطمان مدیریت بحران را در قالب یک سیستم جامع مدیریت سوانح کشور جهت انجام 5 دسته فعالیت شامل تحقیقات - کاهش اثرات - آمادگی و جبران و بهره برداری ارائه گردیده است .